قبل از بررسی درس باید ساخت یکی از واژه های غیرساده را که «مرکّب» نام دارد، توضیح بدهیم.
به کلمه ای گفته می شود که بیش از یک جزء دارد و هر یک از اجزایش دارای معنی است؛ مانند:
راه آهن (راه + آهن) ß هر کدام از اجزای «راه آهن» معنی کاملی دارد.
گلاب پاش (گل + آب + پاش) ß هر کدام از اجزای «گلاب پاش» معنی کاملی دارد.
یکی از ساخته های واژه ی مرکّب، به صورت زیر است:
بیدبُن (بید + بُن) ß این واژه از ترکیب دو اسم «بید» و «بُن» ساخته شده است.
«بُن» به معنی «ریشه»، «بوته» و «بنیاد» است؛ یعنی:بوته ی بید
اگر به واژه ی «بیدبُن» نگاه بکنیم، می فهمیم که این واژه در اصل، یک ترکیب اضافی (اسم + ــِـ + اسم) بوده است که با جابه جا شدن «مضاف» و «مضاف اليه»، یک واژه ی مرکّب، درست شده است.
بُن بید
مضاف مضاف اليه = ترکیب اضافی
یکی از راه های ساختن واژه ی مرکّب، با جا به جایی مضاف و مضاف اليه يا با جا به جایی موصوف و صفت به دست می آید؛ مانند:
بن خار ß (بعد ازجا به جایی) ß خاربن
مضاف مضاف اليه
مرد شیر ß (بعد ازجا به جایی) ß شیرمرد
موصوف صفت
به «مضاف و مضاف اليه»، ترکیب اضافی و به «موصوف و صفت» ترکیب وصفی می گویند.